Thursday, October 14, 2021

ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΩΝ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΥ ΜΕ ΘΕΡΑΠΕΥΟΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΑ

Μετάφραση: Parvy Palmou MA, Gestalt Therapist

Είναι σημαντικό για την/τον/το ειδικο ψυχικής υγείας να δημιουργήσει το πλαίσιο μέσα στο οποίο συζητούνται ο εμβολιασμός COVID-19, η υποστήριξη στο γραφείο και η πρακτική της ψυχοθεραπείας. Αυτό μπορεί να συμβάλει στην επίτευξη υψηλότερων επιπέδων δημόσιας υγείας και εμβολιασμού ατόμων και μικρότερη αντίσταση στο να εμβολιαστούν. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τη χρήση τεσσάρων βημάτων ή διαδικασιών: (1) μιλήστε με θετικές προσδοκίες, (2) δηλώστε με σαφήνεια τις πρακτικές σας, (3) χρησιμοποιήστε δεξιότητες ενεργητικής ακρόασης για να ακούσετε τον πυρήνα των αμφιβολιών ή των φόβων των προσώπων σε θεραπεία και (4) χρησιμοποιήστε δεξιότητες συνέντευξης για να εξηγήσετε και να προσφέρετε πληροφορίες ώστε να αυξήσετε τα κίνητρα για εμβολιασμό.

Μιλήστε με θετικούς όρους, με θετικές προσδοκίες. Ας υποθέσουμε ότι το άτομο έχει θετική άποψη για την αξία των εμβολιασμών και σχεδιάζει να εμβολιαστεί οποιαδήποτε στιγμή είναι επιλέξιμος. Χρησιμοποιήστε φράσεις όπως "όταν εμβολιαστείτε" αντί για "εάν εμβολιαστείτε". Αναφέρετε τα καλύτερα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία, χωρίς να επεκτείνετε τα όρια των γνωστών σήμερα. Ενισχύστε την αξία της επιστήμης και των εμπειρικών δεδομένων υγείας, της έρευνας και των ευρημάτων.

Περιγράψτε με σαφήνεια τις συνθήκες και τις προσδοκίες σας για την παροχή υπηρεσιών στο γραφείο. Ενημερώστε τους ασθενείς για το τι κατάσταση υγείας και άλλες συμπεριφορές υγείας (όπως η χρήση μάσκας και οι εμβολιασμοί) θα περιμένετε ως προϋπόθεση για την επίσκεψη στο γραφείο σας. Ενημερώστε για τυχόν απαιτήσεις τεκμηρίωσης εμβολιασμού(όπως πιστοποιητικό). Ενημερώστε τους για τη διαθεσιμότητα των τηλε-υπηρεσιών (π.χ skype) για εκείνους που δεν μπορούν να ικανοποιήσουν την απαίτηση για εμβολισμό.

Ακούστε ενεργά αμφιβολίες και φόβους. Όλοι έχουν το δικαίωμα να αμφισβητούν τις συμβουλές υγειονομικής περίθαλψης. Η ουσιαστική κλινική πτυχή αυτού για τους ψυχολόγους δεν είναι εάν το άτομο έχει αμφιβολίες και φόβους, αλλά, μάλλον, ο πυρήνας των ανησυχιών και των ερωτήσεων. Θα με βοηθήσει πραγματικά αυτό; Πώς μπορεί να με πληγώσει αυτό; Είναι ασφαλές; Προσδιορίστε την ανησυχία και προφορικά εκφράστε το συναισθηματικό στοιχείο που εμπλέκεται. Υποστηρίξτε το άτομο στην αβεβαιότητα που βιώνει, έχει το δικαίωμα να αναζητήσει τα καλύτερα επιστημονικά στοιχεία σχετικά με τη συγκεκριμένη ανησυχία του.

Εξερευνήστε ενεργά την κατανόηση του ατόμου για την κατάστασή του. Ποια είναι η κατανόηση του ατόμου για την τρέχουσα κρίση δημόσιας υγείας; Ποια είναι η κατανόηση του ατόμου για τη σειρά διαθέσιμων επιλογών; Ακούστε τις ανησυχίες του ατόμου και επαναλάβετε την ανησυχία του για να βεβαιωθείτε ότι τις έχετε ακούσει σωστά. Λάβετε την επιβεβαίωσή τους. Εάν πιστεύετε ότι η άποψή τους είναι σωστή, αναγνωρίστε την υποστήριξή σας. Εάν πιστεύετε ότι η άποψή του είναι εσφαλμένη, καλέστε το άτομο να διερευνήσει περαιτέρω την άποψή του και να εξετάσει τα στοιχεία που υποστηρίζουν τη μία ή την άλλη προοπτική.

Να θυμάστε ότι διαφορετικές πηγές πληροφοριών έχουν διαφορετικά πρότυπα για τα λεγόμενα «αποδεικτικά στοιχεία» και διαφέρουν ως προς την αλήθεια ή την αξιοπιστία. Εισάγετε μια τέτοια άποψη σε άτομα που πιστεύετε ότι βασίζουν τη γνώμη τους σε αμφισβητήσιμες πηγές ή φήμες.

Εκφράστε αμφιβολία ή σκεπτικισμό για οτιδήποτε πιστεύετε ότι είναι στην πραγματικότητα λάθος. Εάν το θεραπευόμενο πρόσωπο απαντήσει λέγοντάς σας ότι κάνετε λάθος ή σας πει για άλλη μια φορά την πεποίθησή του, μην μαλώνετε μαζί του. Αντίθετα, υποχωρήστε και γίνετε περίεργοι για τις πεποιθήσεις του ατόμου. Προσκαλέστε τον ασθενή να συμμετάσχει μαζί σας για να διερευνήσει περαιτέρω τις δυνατότητες και τα διαθέσιμα δεδομένα.

Ορισμένες ανακριβείς παραδοχές (όπως τα μικροτσίπ στο εμβόλιο) μπορεί να υποδεικνύουν ευρύτερες και γενικότερες πεποιθήσεις και συναφή γεγονότα ζωής που πρέπει να διερευνηθούν. Είναι μια κλινική απόφαση αν θα συμμετάσχουμε σε αυτήν τη συζήτηση αυτή τη στιγμή ή θα τη θυμηθούμε για άλλη φορά, ώστε να αντιμετωπιστούν τα πιο πιεστικά άμεσα προβλήματα.

Τέσσερις συμβουλές που πρέπει να θυμάστε:

Σεβαστείτε την αυτονομία του ατόμου. Το άτομο έχει το δικαίωμα να καθορίσει μόνος του ποιες υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης θα λάβει και ποιες όχι. Είναι σημαντικό για αυτούς να κατανοήσουν επίσης ότι η απόφασή τους θα έχει και περιορισμούς.

Ασχοληθείτε με την αληθινή επικοινωνία. Δηλώστε σχετικές επιστημονικές πληροφορίες, όπως τις γνωρίζετε. Μην υπερεκτιμάτε τα γνωστά. Αναγνωρίστε τα όρια των γνώσεων σας. Δεσμευτείτε να εμπλακείτε στην εξεύρεση πρόσθετων επιστημονικών δεδομένων, όπως απαιτείται.

«Να είστε περίεργοι για τις απόψεις και τις πεποιθήσεις του ατόμου. Οι εμπειρίες ζωής διαμορφώνουν τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο, τι πιστεύουμε και ποιον εμπιστευόμαστε. Είναι πάντα απαραίτητο στην ψυχοθεραπεία να αποκτήσουμε μια σαφή κατανόηση των βιωμένων εμπειριών ενός ατόμου και των ιδεών που έχουν αναπτύξει για να αντιμετωπίσουν ως αποτέλεσμα»

Υποστηρίξτε έναν αντικειμενικό, βασισμένο σε γεγονότα και επιστημονικά ενημερωμένο τρόπο ζωής. Είναι πάντα καλό να σκεφτόμαστε γιατί κάποιος πιστεύει οτιδήποτε πιστεύει. Εξετάστε ποιος ή ποιοι άλλοι έχουν τις πεποιθήσεις αυτές (και πόσοι άλλοι) έχουν αυτή την πεποίθηση - και γιατί.

Πηγή: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7849216/

Friday, October 9, 2020

«Whataboutism» ή Αλλιώς μια Τακτική Προπαγάνδας Αποπροσανατολισμού της Κοινής Γνώμης

Το Whataboutism δίνει μια ένδειξη για τη σημασία του με το όνομα του. Δεν είναι απλώς η αλλαγή ενός θέματος συζήτησης ως πολιτική στρατηγική. Είναι ουσιαστικά μια αντιστροφή της κατηγορίας, υποστηρίζοντας ότι ένας αντίπαλος είναι ένοχος για ένα αδίκημα εξίσου απαίσιο ή χειρότερο από αυτό που κατηγορήθηκε το αρχικό πρόσωπο ή ομάδα. Είναι μια τεχνική ρητορικής που χρησιμοποιείται απο το πρόσωπο ή την ομάδα που έχει διαπράξει κάποιο έγκλημα, ή ενέργεια ώστε να εκτρέψει  την προσοχή από τις δικές του πράξεις σε πράξεις άλλων που βέβαια παρουσιάζει πάντα και με τρόπο βολικό, ως χειρότερες. Αρχικά το θέμα της εκτροπής μπορεί να μοιάζει άσχετο με αυτό που συζητιέται, και εμπεριέχει έμμεση κριτική,  π.χ. ανακοινώνουμε ότι θέλουμε να παλέψουμε για τα δικαιώματα των τρανς ανθρώπων, και η «Whataboutism» απόκριση είναι: Nαι αλλά για την οικονομία και τους ανθρώπους που πεινάνε δεν ενδιαφέρεστε.

                                                                     [Image via Freepik.com]

Το πρόσωπο που την χρησιμοποιεί μπορεί να το κάνει είτε συνειδητά, ως πολιτική, είτε ασυνείδητα, διότι έχει μεγαλώσει σε ένα τέτοιο περιβάλλον το οποίο είναι κατάλληλο για να ανθίσουν ρητορικές αυτού του είδους. Συνηθώς περιβάλλον αυταρχικό, όπου ο παραγωγικός διάλογος, η αυθεντικότητα και η ενσυναίσθηση δεν ευδοκιμούν. Ένα περιβάλλον που οι γονείς κατηγορούν ο νέας τον άλλον για να αποφύγουν την ευθηνή της δυσλειτουργικής επαφής με το παιδι.

Όποιο και να είναι το κίνητρο αυτής της τακτικής είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη διότι έχει δημιουργηθεί για να μανιπιουλάρει την κοινή γνώμη. Είναι αγαπημένο όπλο των ναρκίσσων και των απολυταρχικών καθεστώτων και αποτελεί την βασική τακτική που χρησιμοποιεί στην πολιτική του ο Τραμπ αλλά και ο Πούτιν. Είναι αγαπημένη τακτική των troll στα social media. Ο όρος πρωτοεμφανίστηκε το 1978 στις τακτικές προπαγάνδας της Σοβιετικής Ένωσης κατά τον ψυχρό πόλεμο. Όταν η Δύση επέκρινε τη Σοβιετική Ένωση, ας πούμε, για παραβιάσεις και καταπίεση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η Σοβιετική Ένωση επισήμανε τα εγκλήματα που διαπράττονται από δυτικά έθνη. Υψώνοντας λοιπόν το δάχτυλο σε κάποιο άλλο πρόσωπο ή ομάδα ανθρώπων ο θύτης αποποιείται την ευθύνη του και παράλληλα μεταβιβάζει τις ευθύνες αλλού.

Αυτός ο τρόπος επικοινωνίας καταλήγει σε μια κυκλική επανάληψη η οποία παράγει ένα «αδύνατο επιχείρημα», αδύνατον να το καταρρίψεις διότι είναι άκαμπτο και παρασύρει τον συνομιλητή σε έναν φαύλο κύκλο. Αν το εξετάσουμε σε συναισθηματικό-ψυχολογικό επίπεδο θα δούμε ότι ουσιαστικά οι ενήλικες παλινδρομούν σε ένα παιδικό τρόπο απόκρισης και επιχειρηματολογίας. Αν ρωτήσουμε ένα εξάχρονο παιδι πως τα πήγε στο σχολείο, είναι πιθανό να απαντήσει, ναι αλλά ο αδελφός μου δεν διαβάζει τίποτα.

Το Whataboutism χρησιμοποιείται ως μια μορφή δυσλειτουργικής εκλογίκευσης, που βέβαια εμπεριέχει τεράστιες δόσεις άρνησης και υποκρισίας. Με σκοπό την μετάθεση ευθύνης και την ωραιοποίηση του θύτη.   

Ας κλείσω λοιπόν με μια ερώτηση,

τι λέτε λοιπόν, συμβαίνει αυτό το φαινόμενο στην χώρα μας, σας θυμίζει κάτι και αν ναι τι;

Πάρβη Πάλμου για το T-Zine.gr

Πηγές:

https://www.merriam-webster.com/words-at-play/whataboutism-origin-meaning

https://www.japantimes.co.jp/community/2018/07/15/issues/what-about-we-stop-it-with-the-whataboutism/

https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/1060586X.2020.1730121?needAccess=true&journalCode=rpsa20

Saturday, August 3, 2019

Περί Ψυχής και Άλλων Δαιμονίων



Κίνητρο για το συγκεκριμένο άρθρο αποτέλεσε η συχνή τοποθέτηση που ακούω από πολλά πρόσωπα που στηρίζουν το επιχείρημα ότι η ψυχολογία δεν είναι επιστήμη διότι εμπεριέχει στον ορισμό της την λέξη ψυχή της οποίας η ύπαρξη δεν είναι αποδεδειγμένη. Στόχος του άρθρου  δεν είναι να συζητήσουμε την ύπαρξη ή μη ύπαρξη της ψυχής διότι αυτό το θέμα δεν ανήκει στα θέματα που ερευνά και πραγματεύεται η ψυχολογία αλλά η θρησκεία και η μεταφυσική.  Επίσης δεν θα επιχειρήσω να μιλήσω εκ μέρους όλων των ψυχοθεραπευτικών προσεγγίσεων αλλά θα μιλήσω για την ψυχοθεραπεία Gestalt στην οποία έχω εκπαιδευτεί. 

Η θεραπεία Gestalt είναι ουσιαστικά ένας τρόπος ζωής με τα πόδια του ατόμου να πατάνε καλά στο έδαφος. Δεν σκοπεύει να κατευθύνει το άτομο στην πορεία της φώτισης. Είναι ένας τρόπος ύπαρξης  στον κόσμο με έναν πλήρη, ελεύθερο και ανοιχτό τρόπο”(Psychopedia).

Στοχεύει στην στήριξη της οργανισμικής αυτορύθμισης  και της ισορροπίας του οργανισμού κατά την επαφή και διάδραση του με το περιβάλλον. Για να επιτευχθεί αυτή η ισορροπία(equilibrium), χρειάζεται να υπάρχει μια καλή «συνεργασία» μεταξύ των τριών πτυχών της επίγνωσης, του νου, του σώματος και του συναισθήματος.  Η λέξη λοιπόν «ψυχή» δεν υπάρχει πουθενά σε αυτή την εξίσωση. 

Όταν σε ένα πρόσωπο παρατηρείται έντονη ασυμφωνία μεταξύ των τριών πτυχών της επίγνωσης εντοπίζουμε το φαινόμενο της εγώ-δυστονικότητας , η οποία είναι "ένα σύμπτωμα ή εμπειρία που βρίσκει ο θεραπευόμενος άβολο ή δεν θέλει να βιώσει και είναι ασύμφωνη με το πως αντιλαμβάνεται την προσωπικότητα του" (Nicholas G. Ward). Π.Χ. Οι γονείς μου με πιέζουν να παντρευτώ, το συναίσθημα μου λέει όχι αλλά ο νους μου έτσι όπως έχει διαμορφωθεί από την κοινωνικοποίηση λέει ναι, η εσωτερική σύγκρουση που βιώνω ενδο-ψυχικά αρχίζει και επηρεάζει το σώμα μου, έχω πονοκεφάλους, στομαχόπονους και κρίσεις πανικού.

Το παραπάνω παράδειγμα λοιπόν είναι ένα παράδειγμα σωματοποίησης, παρουσιάζει ένα ψυχο-σωματικό σύμπτωμα, και εδώ λοιπόν μπαίνει στην εξίσωση μας η λέξη ψυχή η οποία είναι ένα κατάλοιπο του παρελθόντος από την εποχή που οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να εξηγήσουν την επίδραση του νου και του συναισθήματος στο σώμα και τον οργανισμό και θεωρούσαν ότι η «ψύχη» έχει καταληφθεί από δαιμόνια. 


Αυτές οι ιδέες δεν έχουν καμία σχέση με την σύγχρονη ψυχολογία η οποία εξετάζει μετρήσιμα φαινόμενα.  

Σωματοποίηση: Η σωματοποίηση ορίζεται ως η τάση να παρουσιάζεται η ψυχολογική δυσφορία υπό τη μορφή σωματικών συμπτωμάτων.

* Σε μια μελέτη 1000 ασθενών που παρουσίασαν κατά τη διάρκεια μιας τριετούς περιόδου με 567 νέα συμπτώματα 14 κοινών συμπτωμάτων (συμπεριλαμβανομένου του θωρακικού άλγους, κόπωσης, ζάλης, πονοκέφαλος, οίδημα, πόνος στην πλάτη, δύσπνοια, αϋπνία, κοιλιακό άλγος, ανικανότητα, απώλεια βάρους, βήχας και δυσκοιλιότητα) μια φυσική αιτία βρέθηκε μόνο στο 16%. Αυτό δεν σημαίνει ότι μόνο το 16% όλων αυτών των καταγγελιών είχε φυσική αιτία και το άλλο 84% είχε ψυχοσωματική αιτία. μάλλον, αυτό σημαίνει ότι το 84% των συμπτωμάτων δεν είχε γνωστή σωματική αιτία.*

Στον μεσαίωνα η ψυχολογία εξηγούταν και προσεγγίζονταν με θεολογικούς όρους και η υποστήριξη των ψυχικά ασθενών πραγματοποιούνταν σε μοναστήρια μέχρι που στην πρώιμη αναγέννηση εμφανίστηκε ο Thomas Aquinas(1225-1274) επηρεασμένος σε τόσους πολλούς τομείς της μάθησης, συμπεριλαμβανομένης της φιλοσοφίας, της θεολογίας και της φυσικής επιστήμης, άλλαξε τις Ιουδαϊκο-χριστιανικές ιδέες με την ανακαλυφθείσα γνώση των Αρχαίων Ελλήνων που έφτασαν στην Ευρώπη μέσω αραβικών μεταφράσεων. 


Στο De Anima του, σημείωσε κάποιες πεποιθήσεις για τον οργανισμό και τον νου, πιστεύοντας ότι πρέπει να χωριστεί σε:

Οργανικό: Οι οργανικές ικανότητες, που διέπουν την ανάπτυξη, τη διατροφή και την επούλωση.

Αισθητηριακό: Αυτό διέπει τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε και αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο. Η γνωστική πτυχή διέπει τις πέντε αισθήσεις.
    
Ορθολογικό: Οι ορθολογικές ικανότητες διέπουν τη σκέψη και τη συλλογιστική. Πίστευε ότι η παθητική διάνοια, δηλαδή ο τρόπος με τον οποίο ο νους αντιλαμβάνεται τις πληροφορίες που λαμβάνονται από τις αισθήσεις και την ενεργή διάνοια. δηλαδή τις αφηρημένες διαδικασίες του νου που ο νους στη συνέχεια ορθολογεί για να εκτελέσει πράξεις που ταιριάζουν στο γενικότερο καλό.

Πίστευε επίσης στην επιρροή του υπερφυσικού και της αστρολογίας, αλλά τέτοιες πεποιθήσεις δεν ήταν ασυνήθιστες εκείνη την εποχή.

Όπως οι περισσότεροι κλασσικοί μελετητές, διαιρούσε την ψυχική ασθένεια σε μελαγχολία, μανία και κατάθλιψη και πίστευε ότι η ευχαρίστηση, η σεξουαλικότητα και η αναζήτηση της ευχαρίστησης ήταν ξεχωριστές πτυχές της ανθρώπινης προσωπικότητας. Πιστεύει επίσης ότι η νοημοσύνη και η συλλογιστική έπρεπε να είναι καθαρές και αδιανόητες, ως θεϊκή όψη στην ανθρωπότητα, έτσι οι ψυχικές ασθένειες έπρεπε να έχουν μια σωματική διαταραχή που βασίζεται σε υποκείμενα προβλήματα με το σώμα, μια πολύ πρώιμη  Gestalt προσέγγιση. 

Κάνοντας λοιπόν ένα άλμα στο χρόνο και φτάνοντας στο Εδώ και το Τώρα να ξεκαθαρίσω ότι η σύγχρονη ψυχολογία και συγκεκριμένα η ψυχοθεραπεία Gestalt δουλεύει με άμεσα παρατηρήσιμα συμπτώματα τα οποία  μπορούν να αξιολογηθούν ερευνητικά, στατιστικά και πειραματικά και να παράξουν επαναλήψιμα και έγκυρα αποτελέσματα. 


Για την Gestalt πολύ σημαντικό στοιχείο είναι η αυθεντική παρουσία, διότι χωρίς παρουσία δεν μπορεί να υπάρξει επαφή. Ο θεραπευτής Gestalt πολύ συχνά εκφράζει τον εαυτό του στο θεραπευόμενο, την προσωπική του εμπειρία, συναισθήματα, σκέψεις, καθώς και το τι παρατηρεί στον θεραπευόμενο. Η παρατήρηση που εκφράζεται από το θεραπευτή, έχει να κάνει με τη στάση του σώματος ή με εκφράσεις του προσώπου του θεραπευόμενου στο εδώ και στο τώρα, χωρίς ερμηνεία. 


“Μια αυξανόμενη βάση αποδεικτικών στοιχείων επιβεβαιώνει ότι η θεραπεία Gestalt είναι το ίδιο αποτελεσματική με άλλες θεραπευτικές μεθόδους. Μελέτες έδειξαν ότι οι βιωματικές θεραπείες (experiential therapies) δεν είναι κατώτερες από την CBT (Saxon et al, 2017).
 
“Η δύναμη της θεραπευτικής σχέσης μεταξύ του θεραπευόμενου και του θεραπευτή επηρεάζει περισσότερο την θεραπευτική έκβαση από μια συγκεκριμένη προσέγγιση”(Bordin, 1979).

Κλείνοντας δανείστηκα μέρος του τίτλου από τον αγαπημένο μου Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές θα δανειστώ λοιπόν και μέρος από ένα quote του αλλάζοντας το λίγο για το κλείσιμο. 

“Η άγνοια είναι ο μαστροπός της προκατάληψης”.

 

Πάρβη Πάλμου Clinical Psychology MA, Gestalt Therapist, Phd Candidate University of Bolton 

Πήγες: 






Tuesday, July 10, 2018

Ψυχική Αρχιτεκτονική Ι και ΙΙ για Πρώτη Φορά στα Χανιά!


Εκεί που ο Carl Jung συναντά την Gestalt!


Πρόκειται να πραγματοποιηθούν δύο σεμινάρια:

Ψυχική Αρχιτεκτονική 1 - Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2018
&
Ψυχική Αρχιτεκτονική 2 - Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2018

'Ώρες Σεμιναρίων: Σάββατο 10.30-17.00 και Κυριακή 10.30-17.00



Τι είναι η Ψυχική Αρχιτεκτονική;

Η Ψυχική Αρχιτεκτονική είναι μια συνθετική μέθοδος αυτογνωσίας που δημιουργήθηκε από την Πάρβη Πάλμου το 2013.

Είναι μια υποκειμενική σχηματική απεικόνιση της φαινομενολογίας του θεραπευόμενου. Επιχειρεί να απεικονίσει τους μηχανισμούς διακοπής της επαφής, τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα και τους φαύλους κύκλους, τα δίπολα της ψυχοσύνθεσης καθώς και τον αυθεντικό εαυτό σε σχέση με την persona. Είναι μια μέθοδος εμπνευσμένη από την θεραπεία Gestalt και την αντίληψη του Jung για την δομή της ψυχοσύνθεσης και της συνειδητότητας (διαγράμματα της ψυχοσύνθεσης του Jung). Είναι ένα διάγραμμα το οποίο συν-δημιουργείται από το θεραπευτή και το θεραπευόμενο μέσω της διαλεκτικής και της σχεσιακής θεραπείας με σκοπό να κάνει πιο απτή την πολυπλοκότητα των μηχανισμών και των αντιδράσεων με τελικό στόχο την επαφή με τον αυθεντικό εαυτό και την αύξηση της επίγνωσης.

Αποτελεί για το θεραπευόμενο ένα μικρό χάρτη των ιδιαιτεροτήτων της ψυχοσύνθεσης του και του προσφέρει ένα σημείο αναφοράς για την κατανόηση των βιωμάτων του.

«Η εμπειρία μου έχει δείξει πως πολύ συχνά όσο και να επισημαίνω στη θεραπεία ένα μηχανισμό διακοπής της επαφής, ή ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο συμπεριφοράς, πολύ συχνά ο θεραπευόμενος δυσκολεύεται να το συγκρατήσει στη μνήμη του ώστε την επομένη φορά που αυτό το μοτίβο θα αναδυθεί να έχει την ικανότητα να το φέρει στην επίγνωση του. Για αυτό το λόγο Η Ψυχική Αρχιτεκτονική είναι ένα πολύτιμο εργαλείο που μπορεί να υποστηρίξει το θεραπευόμενο να κατανοήσει τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Είναι ένα σχέδιο που μπορεί να το πάρει μαζί του και ανά πάσα στιγμή να βλέπει σε ποιο σημείο του επαναλαμβανόμενου μοτίβου βρίσκεται».

Τι περιλαμβάνει - Workshop

Ψυχική Αρχιτεκτονική Ι:

• Persona, Εγώ και Αυθεντικός Εαυτός

Γνωριμία με την Persona

Το Εγώ ως Διαπραγματευτής

Φτάνοντας στον Αυθεντικό Εαυτό

• Εντόπιση Διπόλων με τη Χρήση της Άδειας Καρέκλας

(η άλλων Τεχνικών Gestalt)

Πως, Πότε και Που Εμφανίζονται τα Δίπολα;

Ποια η Χρησιμότητα τους για την Ψυχοσύνθεση;

• Δίπολα και Οργανισμική Αυτορρύθμιση

Τι Είναι η Οργανισμική Αυτορρύθμιση;

Yin-YangEquilibrium

Πως Επηρεάζουν τα Δίπολα την Οργανισμική Αυτορρύθμιση;

Σχέση Διπόλων-Ενδοβολών

• Μηχανισμοί Διακοπής της Επαφής

Μέθοδοι Υποστήριξης του Θεραπευόμενου για τον Εντοπισμό Μηχανισμών Διακοπής της Επαφής.

Πως Συμβάλουν οι Μηχανισμοί Διακοπής της Επαφής στην Συντήρηση των Διπόλων και Κατ’ Επέκταση στην Συντήρηση Επαναλαμβανόμενων Μοτίβων

• Ψυχική Αρχιτεκτονική 

Τεχνικές Σχηματοποίησης

Κατανόηση και Χρήση των Σχημάτων ως Homework

Το Σχήμα ως Ζωντανός Οργανισμός Αέναης Αλλαγής


Ψυχική Αρχιτεκτονική ΙΙ:

• Αποδόμηση της Persona

Ασκήσεις Από-μηχανοποιήσης

Ενδυνάμωση του Αυθεντικού Εαυτού

• Γνωριμία με τη Σκιά

Σκιά, Οργανισμός και Equilibrium

ShadowPlay- Το Παιχνίδι της Σκιάς

• Το Παίξιμο της Προβολής

Οι Τεχνικές της Πρόβας

Η Εξάλειψη της Ενδοβολής

• Ψυχική Αρχιτεκτονική

Τεχνικές Σχηματοποίησης

Κατανόηση και Χρήση των Σχημάτων ως Homework

Το Σχήμα ως Ζωντανός Οργανισμός Αέναης Αλλαγή

Απευθύνεται σε:

• Εκπαιδευόμενους και επαγγελματίες Ψυχικής Υγείας

• Όσους ενδιαφέρονται για αυτογνωσία και εξέλιξη

Κόστος σεμιναρίου 2 ημερών 130 ευρώ 

Τιμή έγκαιρης εγγραφής μέχρι 4 Σεπτεμβρίου 2018 100 ευρώ 

Κράτηση θέσης με κατάθεση 50% του ποσού 

Ο Χώρος θα ανακοινωθεί σύντομα! 

Επικοινωνία-Εγγραφές: 

palmoup@hotmail.com

τηλ. 6976307815

Tuesday, May 15, 2018

EΣΩΤΕΡΙΚΕΥΜΕΝΗ ΟΜΟΦΟΒΙΑ ΚΑΙ ΤΡΑΝΣΦΟΒΙΑ, ΕΝΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑ ΤΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥ ΥΠΕΡΕΓΩ

Από τη γέννησή μας καθώς και σε όλη την πορεία εξέλιξης του εαυτού μας ερχόμαστε σε μια επαφή με τα “θέλω” μας και πολύ νωρίς συνειδητοποιούμε ότι δεν μπορούμε να ικανοποιήσουμε όλες μας τις επιθυμίες. Ξαφνικά κοιτάμε γύρω μας και βλέπουμε ότι μας περιορίζουν χιλιάδες επιβεβλημένα “πρέπει” τα οποία έρχονται σε αντίθεση με τις δικές μας ανάγκες. Από την πλέον γνωστή άποψη ότι τα αγόρια δεν πρέπει να κλαίνε και χιλιάδες άλλες άκαμπτες και σκληρές πεποιθήσεις σε σχέση με ποιά πρέπει να είναι τα ‘σωστά” χαρακτηρίστηκα ενός άξιου εκπροσώπου του αντρικού ή του γυναίκειου φύλου, μπορούν να δημιουργηθούν άκρως επικίνδυνα κοινωνικά εμφυτεύματα τα οποία εμποδίζουν την ικανότητα του ανθρώπου να εξελίξει τις πραγματικές του ικανότητες και να έρθει σε επαφή με τον αυθεντικό του εαυτό.

Αυτά τα κοινωνικά εμφυτεύματα μας προσφέρονται απλόχερα και εγκαθιδρύονται στην ψυχοσύνθεση ως προστάγματα των φροντιστών, του περιβάλλοντος και της κοινωνίας. Αυτά τα εμφυτεύματα είναι οι κοινωνικές ενδοβολές που συνοδεύουν το άτομο σε όλη την πορεία της ζωής του σαν απρόσκλητοι και ανεπιθύμητοι επισκέπτες, οι οποίοι δεν έχουν την ευαισθησία να αναχωρήσουν κατόπιν απαίτησης αυτού που τους φιλοξένει και έχουν την ιδιότητα να καταλαμβάνουν και να ελέγχουν και άλλες πτυχές της ψυχοσύνθεσης.

Το μικρό παιδί εξαρτημένο απόλυτα από τους φροντιστές του, έχει την ικανότητα να απορροφάει και να επεξεργάζεται πληροφορίες σε πολύ μεγάλη ταχύτητα και βάθος, αυτή ακριβώς την ικανότητα εκμεταλλεύονται οι ενδοβολές για να τραφούν, με παρόμοιο τρόπο που τα καρκινικά κύτταρα χρησιμοποιούν τα υγιή κύτταρα. Όσο πιο νέο είναι το άτομο, τόσο πιο βαθειά και ισχυρή είναι η ενδοβολή, στις περισσότερες περιπτώσεις.

Αρχικά ο ρόλος της ενδοβολής είναι να διακόψει βίαια την φυσική ροή του οργανισμού, όταν το παιδί πέφτει κάτω και χτυπάει, πονάει και η φυσική ροή του οργανισμού του το κάνει να θέλει να κλάψει, τότε είναι η στιγμή οπού οι φροντιστές έχουν την ευκαιρία να εγκαταστήσουν το νέο λογισμικό, ώστε να συνάδει με αυτό που η σημερινή κοινωνία έχει βαφτίσει αυθαίρετα και παραβιαστικά ως “φυσιολογικό.” Με την πρόθεση το παιδί τους να ενταχθεί ομαλά σε αυτό που οι ίδιοι αντιλαμβάνονται ως λειτουργική κοινωνία. Να δημιουργήσουν ένα πλάσμα που θα είναι άξιο να συνεχίσει την παράδοση της ετεροκανονικότητας και της κοινωνικά κατασκευασμένης νορμαλότητας, που τρέμει ότι θα προσβληθεί από το διαφορετικό.


Εκείνη λοιπόν την στιγμή που το παιδί έχει πέσει κάτω και είναι έτοιμο να κλάψει, ξεκινά ο κοινωνικός προγραμματισμός, “οι άντρες δεν κλαίνε”, “πως κάνεις έτσι, σαν κοριτσάκι”, “το κλάμα είναι μόνο για τις αδελφές, εσύ θα γίνεις άνδρας”.

Μέσα σε λίγα λοιπόν δευτερόλεπτα προσφέρεται στο νέο άνθρωπο ένα υπέροχο κοκτέιλ, ρατσισμού, σεξισμού, ομοφοβίας και τρανσφοβίας, με πολλά άλλα κρυφά συστατικά που ολοκληρώνουν το ελιξίριο της βέβαιης μελλοντικής σύγκρουσης.

Η ενδοβολή που θα προσπαθήσουν να εγκαταστήσουν, ασυνείδητα οι φροντιστές, πολύ συχνά έρχεται σε σύγκρουση με την φυσική ροή του ατόμου σε όλα τα επίπεδα, και κυρίως στον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου και ποτέ δεν απορροφάται από τον οργανισμό, διότι αποτελεί ξένο σώμα. Μια πέτρα που έχει καταπιεί το παιδί, “αμάσητη”. Διότι δεν έχει ακόμα την δυνατότητα να “μασάει”. Να διασπά δηλαδή και να ενσωματώνει τις πληροφορίες.

Είσαι αγοράκι -μα εγώ νιώθω κοριτσάκι. Αγαπάω τον Κωστάκη, δεν γίνεται αυτό – είσαι αγοράκι, τα αγοράκια αγαπάνε μόνο κοριτσάκια.

Ανάλογα λοιπόν από την ανθεκτικότητα του παιδιού που επηρεάζεται από χιλιάδες παράγοντες αυτή η ενδοβολή θα εγκαθιδρυθεί ή όχι.

Πολύ συχνά δέχομαι την ερώτηση πως μερικοί άνθρωποι αντιλαμβάνονται την ταυτότητα φύλου τους ή τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό, πολύ νωρίς ή αργότερα στην ζωή τους. Η άποψη μου είναι ότι σε αυτού του είδους την αυτοαντίληψη η ισχύ των ενδοβολών παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Όσο πιο ισχυρές είναι οι ενδοβολές τόσο πιο αργά το άτομο αντιλαμβάνεται και έρχεται σε επαφή με τον αυθεντικό του εαυτό.

Αυτή η διακοπή της ροής του οργανισμού από το περιβάλλον έχει αποτέλεσμα την δημιουργία μιας πολικότητας στην ψυχοσύνθεση του ατόμου. Στην μια πλευρά του πόλου είναι η κοινωνική ενδοβολή, το πρέπει, το υπερεγώ με ψυχαναλυτικούς όρους ή ο αφέντης με όρους Gestalt. Από την άλλη πλευρά βρίσκεται ο αυθεντικός εαυτός, το θέλω, το είμαι. Αναπόφευκτα αυτοί οι δύο πόλοι συγκρούονται στην ζωή των περισσότερων ανθρώπων, υπάρχουν βεβαία και άνθρωποι που οι ενδοβολές τους είναι τόσο ισχυρές που ζουν όλη τους την ζωή χωρίς καν να υποπτευτούν ότι η ζωή που ζουν δεν είναι δική τους.

Τα lgbtqi+ άτομα συνήθως έρχονται για θεραπεία την στιγμή που ανακαλύπτουν αυτήν την πολικότητα ή που έχει ξεσπάσει ο πόλεμος μεταξύ των δύο πλευρών και αναπόφευκτα και με το περιβάλλον, διότι κάθε σύγκρουση που υπάρχει στο άτομο ενδο-ψυχικά θα προβληθεί και διαπροσωπικά.

Η δουλειά που έχουμε να κάνουμε είναι να βοηθήσουμε το άτομο να βρει την δική του αυθεντική θέση ανάμεσα στις δύο πολικότητες, να εξομαλύνουμε την σύγκρουση και να εκπαιδεύσουμε τις δύο πλευρές ώστε να συνεργάζονται, καταπολεμώντας τις δικές μας ενδοβολές και κοινωνικές κατασκευές που προσπαθούν να πάρουν τον έλεγχο της διαδικασίας, όπως έκαναν στο παρελθόν οι φροντιστές.

Ενδοβολή – oρισμός: Η ενδοβολή, κατά τον Fritz Perls, είναι ο τρόπος που το άτομο σε νεαρή ηλικία εσωτερικεύει πεποιθήσεις, πολιτιστικές αξίες και κανόνες, χωρίς όμως να είναι σε θέση να τις επεξεργαστεί, να τις αντικρούσει ή να τις αφομοιώσει. Είναι ένας από τους πιο σημαντικούς μηχανισμούς διακοπής της επαφής κατά την θεραπεία Gestalt (μηχανισμούς άμυνας κατά την ψυχανάλυση). Η εσωτερικευμένες ενδοβολές και η αφομοίωση τους παίζουν μεγάλο ρόλο στην μετέπειτα εξέλιξη του ατόμου.

© T-zine.gr

Wednesday, May 3, 2017

H Hellenic Youth Participation διοργανώνει σεμινάριο με θέμα την Ψυχική Αρχιτεκτονική



3 διαθέσιμες θέσεις!!

H Hellenic Youth Participation διοργανώνει σεμινάριο με θέμα την Ψυχική Αρχιτεκτονική, τη βιωματική προσέγγιση αυτογνωσίας που δημιουργήθηκε από την Ψυχοθεραπεύτρια Πάρβη Πάλμου.

Τίτλος: Ψυχική Αρχιτεκτονική Ι
Πότε: Κυριακή 7 Μαΐου (11-16:00)
Που: Δ. Σούτσου 10, Αμπελόκηποι (πλησίον μετρό)
Εισηγήτρια: Πάρβη Πάλμου

Τι είναι η Ψυχική Αρχιτεκτονική;

Η Ψυχική Αρχιτεκτονική είναι μια συνθετική μέθοδος αυτογνωσίας που δημιουργήθηκε από την Πάρβη Πάλμου το 2013.

Είναι μια υποκειμενική σχηματική απεικόνιση της φαινομενολογίας του θεραπευόμενου.Επιχειρεί να απεικονίσει τους μηχανισμούς διακοπής της επαφής, τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα και τους φαύλους κύκλους, τα δίπολα της ψυχοσύνθεσης καθώς και τον αυθεντικό εαυτό σε σχέση με την persona. Είναι μια μέθοδος εμπνευσμένη από την θεραπεία Gestalt και την αντίληψη του Jung για την δομή της ψυχοσύνθεσης και της συνειδητότητας (διαγράμματα της ψυχοσύνθεσης του Jung). Είναι ένα διάγραμμα το οποίο συν-δημιουργείται από το θεραπευτή και το θεραπευόμενο μέσω της διαλεκτικής και της σχεσιακής θεραπείας με σκοπό να κάνει πιο απτή την πολυπλοκότητα των μηχανισμών και των αντιδράσεων με τελικό στόχο την επαφή με τον αυθεντικό εαυτό και την αύξηση της επίγνωσης.
Αποτελεί για το θεραπευόμενο ένα μικρό χάρτη των ιδιαιτεροτήτων της ψυχοσύνθεσης του και του προσφέρει ένα σημείο αναφοράς για την κατανόηση των βιωμάτων του.

«Η εμπειρία μου έχει δείξει πως πολύ συχνά όσο και να επισημαίνω στη θεραπεία ένα μηχανισμό διακοπής της επαφής, ή ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο συμπεριφοράς, πολύ συχνά ο θεραπευόμενος δυσκολεύεται να το συγκρατήσει στη μνήμη του ώστε την επομένη φορά που αυτό το μοτίβο θα αναδυθεί να έχει την ικανότητα να το φέρει στην επίγνωση του. Για αυτό το λόγο Η Ψυχική Αρχιτεκτονική είναι ένα πολύτιμο εργαλείο που μπορεί να υποστηρίξει το θεραπευόμενο να κατανοήσει τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Είναι ένα σχέδιο που μπορεί να το πάρει μαζί του και ανά πάσα στιγμή να βλέπει σε ποιο σημείο του επαναλαμβανόμενου μοτίβου βρίσκεται».
Workshop
Ψυχική Αρχιτεκτονική Ι:

• Persona, Εγώ και Αυθεντικός Εαυτός
Γνωριμία με την Persona
Το Εγώ ως Διαπραγματευτής
Φτάνοντας στον Αυθεντικό Εαυτό

• Εντόπιση Διπόλων με τη Χρήση της Άδειας Καρέκλας
(η άλλων Τεχνικών Gestalt)
Πως, Πότε και Που Εμφανίζονται τα Δίπολα;
Ποια η Χρησιμότητα τους για την Ψυχοσύνθεση;

• Δίπολα και Οργανισμική Αυτορρύθμιση
Τι Είναι η Οργανισμική Αυτορρύθμιση;
Yin-YangEquilibrium
Πως Επηρεάζουν τα Δίπολα την Οργανισμική Αυτορρύθμιση;
Σχέση Διπόλων-Ενδοβολών

• Μηχανισμοί Διακοπής της Επαφής
Μέθοδοι Υποστήριξης του Θεραπευόμενου για τον Εντοπισμό Μηχανισμών Διακοπής της Επαφής.
Πως Συμβάλουν οι Μηχανισμοί Διακοπής της Επαφής στην Συντήρηση των Διπόλων και Κατ’ Επέκταση στην Συντήρηση Επαναλαμβανόμενων Μοτίβων

• Ψυχική Αρχιτεκτονική
Τεχνικές Σχηματοποίησης
Κατανόηση και Χρήση των Σχημάτων ως Homework
Το Σχήμα ως Ζωντανός Οργανισμός Αέναης Αλλαγής
Θα ακολουθήσοουν σε επόμενα σεμινάρια η Ψυχική Αρχιτεκτονική ΙΙ και III.

Κόστος: 35 ευρώ

Θα δοθούν βεβαιώσεις παρακολούθησης.
Κλείστε τη θέση σας τώρα με προσωπικό μήνυμα στη σελίδα της Hellenic Youth Participation! Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.
Για περισσότερες πληροφορίες για το σεμινάριο και την εισηγήτρια στείλτε μήνυμα στη σελίδα ή επικοινωνήστε στο
2112163657

ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ κα.ΠΑΛΜΟΥ, ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ, ΕΘΕΛ...

ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ κα.ΠΑΛΜΟΥ, ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ, ΕΘΕΛ...

Sunday, January 10, 2016

Ενάντια στο Βιολογικό Ντετερμινισμό

Του Pankaj Mehta (Μετάφραση: Barikat)

Συχνά τίτλοι εφημερίδων αλλά και περιοδικών εκλαϊκευμένης επιστήμης πανηγυρίζουν για την ανακάλυψη του γονιδίου της ευφυίας, της απιστίας, της τάσης προς κλοπή, την ανακάλυψη της γενετικής βάση των πολιτικών μας επιλογών αλλά και των καταναλωτικών μας προτύπων. Αν και με τα χρόνια η συγκεκριμένη διαδικασία γίνεται ολοένα και πιο εκλεπτυσμένη, σε μεγάλο βαθμό η αντίληψη που διαμορφώνει την τάση και οδηγεί τις εξελίξεις στη σύγχρονη έρευνα παραμένει αυτή της αναγωγής πολύπλοκων κοινωνικών γνωρισμάτων σε συγκεκριμένες γενετικές αλλαγές.
Το 1975 ο E.O Wilson στο βιβλίο του “Sociobiology – The New Synthesis” επαναθεμελιώνει τις παλιότερες απόπειρες του Κοινωνικού Δαρβινισμού και της Ευγονικής να απαντήσουν στο ερώτημα του τι είναι η “ανθρώπινη φύση” και του πώς τα γονίδια καθορίζουν τα γνωρίσματα των ατόμων, άρα και τις ανθρώπινες κοινωνίες. Η τάση αυτή της βιολογίας προσπαθεί να εφαρμόσει την εξελικτική θεωρία στην κοινωνική συμπεριφορά και να εξηγήσει, χρησιμοποιώντας τους όρους του εξελικτικού πλεονεκτήματος και της Δαρβινικής επικράτησης του ισχυρότερου, το πώς προκύπτει η τεράστια βεντάλια των διαφόρων κοινωνικών γνωρισμάτων και συμπεριφορών. Φυσικά στο πεδίο της μάχης των βιολογικών επιστημών η συγκεκριμένη αντίληψη συνάντησε ισχυρές αντιδράσεις. 


Ο R. Lewontin αναφέρει:“Οι συντηρητικοί θεωρητικοί δεν έχουν καμία δυσκολία γύρω από το πρόβλημα της ανθρώπινης φύσης. Για αυτούς (ή σχεδόν για όλους αυτούς) τα ανθρώπινα όντα μοιράζονται κοινές ψυχικές και φυσικές ιδιότητες οι οποίες είναι μη-τετριμμένα καθοριστικές της μορφής των ανθρώπινων κοινωνιών. Αυτές οι ιδιότητες διαφέρουν ποσοτικά από το ένα άτομο στο άλλο, συνεπώς αποτελούν τον καθοριστικό παράγοντα της κοινωνικής τους θέσης. Αυτές οι ιδιότητες ως αποτέλεσμα, ανάγονται στην ειδική βιολογική φύση του κάθε ατόμου, με άλλα λόγια είναι κωδικοποιημένες στα γονίδια μας. Αφού λοιπόν το άτομο οντολογικά προηγείται της κοινωνικής οργάνωσης, είναι ακριβώς η γενετικά καθορισμένη ανθρώπινη φύση που καθορίζει τη μορφή της κοινωνίας. Ο Γουίλσον μας δίνει ρητά τις αρχές αυτές της θεωρίας. Η βιολογικά ντετερμινιστική θεωρία της ανθρώπινης φύσης είναι λογικά συνεκτική. Η πολεμική απέναντι στη συγκεκριμένη θεωρία της ανθρώπινης φύσης δεν μπορεί να εστιάζει στο ότι δεν μπορεί να είναι αληθινή λόγω ζητημάτων εσωτερικής συνοχής, αλλά στο ότι δεν είναι αληθινή.”Ο Lewontin μαζί με τους συναδέλφους του R. Levins , μαθηματικός και οικολόγος, και τον Stephen Jay Gould, εξελικτικός βιολόγος και ιστορικός της επιστήμης, ανέπτυξαν έντονη πολιτική δράση ειδικά ενάντια στον πόλεμο στο Βιετνάμ αλλά και αρθρογραφώντας και ασκώντας πολεμική από τη σκοπιά του μαρξισμού και της διαλεκτικής σε όλα τα κρίσιμα ζητήματα της βιολογίας και της γενετικής.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ShareThis