10 Στρατηγικές Χειραγώγησης του Λαού Μέσω των ΜΜΕ

Ο Αμερικανός καθηγητής στο Τμήμα Γλωσσολογίας και Φιλοσοφίας του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (MIT) Avram Noam Chomsky συνέταξε μία λίστα με τις 10 πιο κοινές και αποτελεσματικές στρατηγικές χειραγώγησης του πληθυσμού μέσω των ΜΜΕ.

1. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ

Το θεμελιώδες στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου είναι η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής που έγκειται στην εκτροπή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις.....

αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ αλλαγές μέσω της τεχνικής του κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών. Η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής είναι επίσης απαραίτητη για να μην επιτρέψει στο κοινό να ενδιαφερθεί για απαραίτητες γνώσεις στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής. «Διατηρήστε την προσοχή του κοινού αποσπασμένη, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμάλωτη θεμάτων που δεν έχουν καμία σημασία. Διατηρήστε το κοινό απασχολημένο, τόσο πολύ ώστε να μην έχει καθόλου χρόνο για να σκεφτεί - πίσω στο αγρόκτημα, όπως τα υπόλοιπα ζώα» (απόσπασμα από το κείμενο: Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).

2. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΛΥΣΕΩΝ

Αυτή η μέθοδος καλείται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Δημιουργείται ένα πρόβλημα,  μια προβλεφθείσα «κατάσταση» για να υπάρξει μια κάποια αντίδραση από τον κόσμο, με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον κάνει να δεχτεί. Για παράδειγμα: Αφήνεται να ξεδιπλωθεί και να ενταθεί η αστική βία ή οργανώνονται αιματηρές επιθέσεις που αποσκοπούν στο να απαιτήσει ο κόσμος νόμους ασφαλείας και πολιτικές εις βάρος της ελευθερίας. Ή ακόμα: Δημιουργούν μία οικονομική κρίση ώστε να γίνει αποδεκτή ως αναγκαίο κακό η υποχώρηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών.

H Χώρα σε Δημοπρασία....

H Θεραπεία Gestalt: Το Εδώ και το Τώρα

Κατά τη διάρκεια των σεμιναρίων που παρακολούθησα στην εκπαίδευση μου στη θεραπεία Gestalt, δεχόμουν πολύ συχνά την ίδια ερώτηση από φίλους αλλά και από συναδέλφους :“Τι είναι η Gestalt?”. Θα κάνω λοιπόν μια προσπάθεια να δώσω κάποιες περιγραφές και όχι μια ερμηνεία, διότι η Gestalt ως προσέγγιση αντιμετωπίζει τις ερμηνείες ως φαντασιώσεις που πολλές φορές είναι δυσλειτουργικές για την επικοινωνία. 

Ο λόγος που είναι σχεδόν αδύνατο να ορίσει κάποιος τη θεραπεία Gestalt είναι διότι έχει ένα τρόπο να επανεφεύρει τον εαυτό της κάθε δευτερόλεπτο και να μεταμορφώνεται ανάλογα με τη σοφία της δεδομένης στιγμής στο εδώ και στο τώρα, σαν ζωντανός οργανισμός.

Η Gestalt είναι επηρεασμένη ιδιαίτερα από τη φαινομενολογία, τον υπαρξισμό, την ανατολική φιλοσοφία, τη σωματική ψυχοθεραπεία, καθώς και από το θέατρο. Είναι περισσότερο μια στάση ζωής παρά μια ψυχοθεραπευτική προσέγγιση. 

Το όνομα Gestalt βγαίνει από το γερμανικό ρήμα gestalten, που σημαίνει “να δίνω μορφή”. Η Gestalt ασχολείται ιδιαίτερα με την επαφή του ανθρώπου, με τον εαυτό του, με τους άλλους και με το περιβάλλον, καθώς και με τα όρια της επαφής αυτής. Ασχολείται με την ”διαδικασία” και τη συνεχή προσαρμογή του οργανισμού στο περιβάλλον, η οποία είναι μια διαδικασία αέναης αλλαγής. 

Η φαινομενολογία προσέφερε στην Gestalt την έννοια της υποκειμενικής πραγματικότητας και ως προσέγγιση δεν ασχολείται μόνο με την προσωπική επίγνωση του ατόμου αλλά και με την επίγνωση ως διαδικασία, χρησιμοποιώντας μικρά πειράματα. 

Για την Gestalt πολύ σημαντικό στοιχείο είναι η αυθεντική παρουσία, διότι χωρίς παρουσία δεν μπορεί να υπάρξει επαφή. Ο θεραπευτής Gestalt πολύ συχνά εκφράζει τον εαυτό του στο θεραπευόμενο, την προσωπική του εμπειρία, συναισθήματα, σκέψεις, καθώς και το τι παρατηρεί στον θεραπευόμενο. Η παρατήρηση που εκφράζεται από το θεραπευτή, έχει να κάνει με τη στάση του σώματος ή με εκφράσεις του προσώπου του θεραπευόμενου στο εδώ και στο τώρα, χωρίς ερμηνεία. Η φροϋδική θεωρία μας δίδαξε ότι πολλές φορές μια ερμηνεία μπορεί να σκοτώσει το πραγματικό νόημα και να διακόψει τη σχεσιακή διαδικασία. 

Πολύ σημαντικό για το θεραπευτή είναι να είναι σε θέση να “περιέχει” το θεραπευόμενο. Να τον νιώθει πραγματικά, χωρίς επίκριση, ανάλυση και ερμηνεία, ενώ παράλληλα να διατηρεί μια ξεχωριστή και αυτόνομη παρουσία. Αυτή είναι μια υπαρξιακή και διαπροσωπική πρακτική της εμπιστοσύνης στην άμεση εμπειρία. Το να περιέχει ο θεραπευτής το θεραπευόμενο, δημιουργεί ένα περιβάλλον ασφάλειας, όπου ο θεραπευόμενος αφήνεται ελεύθερος να αυξήσει την επίγνωση του.

Κεντρικό ρόλο στην προσέγγιση της Gestalt έχει η προσωπική ευθύνη. Ο κάθε άνθρωπος έχει την ευθύνη να συνειδητοποιήσει ότι κανένας άλλος δεν μπορεί να επιφέρει αλλαγή στην ζωή του εκτός από τον ίδιο. Η Gestalt κάνει διάκριση μεταξύ της ευθύνης και της κατηγορίας. Η κατηγορία περιλαμβάνει κάποιο “πρέπει”, για την Gestalt το πρέπει είναι ισότιμο με την χειραγώγηση. 

Πολύ σημαντική επίσης είναι η δέσμευση στο διάλογο. Διότι η Gestalt θεώρει ότι η επαφή δεν είναι απλά κάτι που ο ένας “κάνει” στον άλλο. Η επαφή είναι κάτι που συμβαίνει ανάμεσα στους ανθρώπους και αναδύεται από τη διάδραση που έχουν μεταξύ τους. Είναι δηλαδή μια δυναμική διαδικασία. Ο θεραπευτής Gestalt παραδίνεται στην διαδικασία, και προσφέρει το “χώρο” ώστε αυτή η επαφή να συμβεί, χωρίς να χειραγωγεί την επικοινωνία, ώστε να ελέγξει το αποτέλεσμα ως ειδικός. Το πιο δύσκολο για ένα θεραπευτή είναι να παραμείνει αυθεντικός και για να συμβεί αυτό πρέπει να πετάξει την μάσκα της αυθεντίας. 

Είναι πολύ εύκολο ως θεραπευτές να εξαφανίζουμε το ανθρώπινο μας πρόσωπο και να κρυβόμαστε πίσω από το ρολό του “ειδικού” ώστε να κρύψουμε την δική μας ανεπάρκεια να είμαστε αυθεντικοί.

Πάρβη Πάλμου

Γιάννης Νίκου

"O ζωγράφος του μαγικού ρεαλισμού"

"Τhe painter of the magic realism"





Λίγα λόγια για το έργο του καλλιτέχνη

Αυτό που συναντάμε στο έργο του Γιάννη Νίκου, είναι μια ιδιαιτερότητα που δεν συνηθίζεται στην εικαστική πραγματικότητα: η ευρεία θεματολογία. Το έργο χωρίζεται σε μεγάλες ενότητες με θέματα όπως: «Ο κόσμος των αγγέλων», ο «Ρομαντικός - Μεσαιωνικός κύκλος», ο «Αλληγορικός - Παγανιστικός κύκλος», η «Βίβλος και Αποκάλυψη», οι «Μεταμορφώσεις», η «Μυθολογία», ο «Ιστορικός κύκλος» και τέλος τα «Έργα με μολύβι».

                                                       "Η Ραψωδία της Κόλασης"

Συνηθίζει να εκφράζεται μέσα από μεγάλων - επικών διαστάσεων έργα, πράγμα που αποτελεί ένα ακόμα στοιχείο της καλλιτεχνικής του ταυτότητας.

                                       "Aγγελοπαγίδα"

Εξέχοντα ρόλο στη ζωγραφική του έχει και το σχέδιο που το χειρίζεται με τόση δύναμη και επιδεξιότητα ώστε έργα αποκλειστικά φτιαγμένα με μολύβι να έχουν την σημαντική μιας ελαιογραφίας, όπως χαρακτηριστικά έχουν αναφέρει ιστορικοί τέχνης που έχουν μελετήσει τη δουλειά του.

                                                                      "Μοιραίος Χορός"

Στη συνέχεια, τα έργα που παρουσιάζονται στο site αυτό είναι μια γεύση μόνο ενός μεγάλου σε έκταση και δύναμη έργου, που στηρίζεται στη γνώση του σχεδίου και του χρώματος και τροφοδοτείται από τη συνεχή μελέτη και ενασχόληση του Γιάννη Νίκου με τη λογοτεχνία, την ιστορία, το θέατρο, τον κινηματογράφο, τη μουσική και γενικότερα με το πολιτιστικό γίγνεσθαι.

http://www.iannisnikou.gr/

Free E-Books

ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΔΩΡΕΑΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ
ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

http://www.hongkiat.com/blog/20-best-websites-to-download-free-e-books/

*Δεν ισχύει πλέον η δικαιολογία “δεν διαβάζω τα βιβλία είναι πολύ ακριβά”.

Ο Κανίβαλος και η Βρυκολακίνα: Μια ιστορία έρωτα και φόνου

Δύο Σουηδοί δολοφόνοι  ο Skara Κανίβαλος και η γυναίκα βρυκόλακας, ερωτεύτηκαν και είναι έτοιμοι για γάμο. 

Η Michelle Gustafsson και ο Isakin Jonsson γνωρίστηκαν στην ψυχιατρική πτέρυγα των φυλάκων όπου κρατούνταν καταδικασμένοι για φόνο. 

Η Gustafsson καταδικάστηκε για το φόνο ενός άνδρα στη Στοκχόλμη το 2010 τον οποίο μαχαίρωσε. Επισης είχε ανεβάσει βίντεο στο Internet κρατώντας ένα μαχαίρι και λέγοντας ότι ονειρεύεται να σκοτώνει ανθρώπους.

Ο Jonsson σκότωσε την κοπέλα του μητέρα 5 παιδιών και μετά την τεμάχισε τρώγοντας κάποια από τα κομμάτια. Στη δίκη του υποστήριξε ότι την σκότωσε διότι πάσχει από ψυχική ασθένεια.

Τώρα δηλώνουν και οι δυο τρελά ερωτευμένοι και ότι θα ήθελαν να παντρευτούν και  να ζήσουν μια ζωή μαζί μακριά από το έγκλημα.

Αναρωτιέμαι τι ακριβώς θα σερβίρουν στο γάμο…

Πηγή: www.newsoxy.com/odd/cannibal-vampire-love-swedish-52877.html

Δωρεάν Test Ψυχολογίας:

http://similarminds.com/
http://www.123test.com/
http://testyourself.psychtests.com/

Δωρεάν Online Μαθήματα

Το πανεπιστήμιο του Berkley το οποίο θεωρείται από τα καλύτερα στον κόσμο, μας προσφέρει την δυνατότητα να παρακολουθήσουμε online, δωρεάν τις διαλέξεις του.

Μπορεί κανείς να παρακολουθήσει πολύ ενδιαφέροντα μαθήματα, Ψυχολογίας, Φιλοσοφίας ακόμα και Αστρονομίας Οι διαλέξεις γίνονται στην Αγγλική γλώσσα.

Το προτείνω ανεπιφύλακτα.

 http://webcast.berkeley.edu/

Απιστία και Σεξουαλικότητα

Οι άνδρες έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να συνεχίσουν τη σχέση τους με γυναίκες οι οποίες έχουν σεξουαλικές σχέσεις με άλλες γυναίκες. Σύμφωνα με την καινούργια έρευνα που έγινε στο πανεπιστήμιο του Τέξας, οι άνδρες συνεχίζουν να έχουν σχέση με μια γυναίκα που τους απάτησε με μια άλλη γυναίκα. Διακόπτουν όμως τη σχέση όταν η απιστία αυτή γίνεται με έναν άνδρα. 

Στις γυναίκες παρατηρείται το ακριβώς αντίθετο, συνεχίζουν την σχέση τους με έναν άνδρα που μπορεί να έχει μια ετεροφυλική σχέση αλλά διακόπτουν στην περίπτωση που η σχέση είναι ομοφυλοφιλική.

Στην ερευνά αυτή ρωτήθηκαν 700 μαθητές πανεπιστήμιου οι οποίοι καθοδηγήθηκαν να φανταστούν ότι έχουν μια σοβαρή σχέση η οποία τους απατάει με έναν παρτενέρ του ιδίου ή διαφορετικού φύλου. Στη συνέχεια ερωτήθηκαν εάν θα συνέχιζαν τη σχέση αυτή.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το 50% των ανδρών θα συνέχιζαν τη σχέση με την παρτενέρ που είχε μια ομοφυλοφιλική σχέση. Μόνο 22% θα συνέχιζε τη σχέση με την παρτενέρ η οποία είχε μια ετεροφυλική σχέση. Το 28% των γυναικών θα συνέχιζε τη σχέση με έναν άνδρα ο οποίος είχε μια ετεροφυλική σχέση. Το 21% θα συνέχιζε τη σχέση με έναν άνδρα που είχε ομοφυλοφιλική σχέση.

Οι συγγραφείς τονίζουν ότι τα ευρήματα αυτά υποστηρίζουν ότι οι άνδρες νιώθουν να απειλούνται περισσότερο από μια απιστία που μπορεί να τους αφαιρέσει τη δυνατότητα της πατρότητας όπως στην περίπτωση της ετεροφυλικής σχέσης. Την περίπτωση της ομοφυλοφιλικής σχέσης δεν την αντιλαμβάνονται ως δυσάρεστη διότι την βλέπουν ως μια ευκαιρία να “ζευγαρώσουν” με περισσότερους από έναν παρτενέρ.

Οι συγγραφείς επίσης τονίζουν ότι οι μηχανισμοί της ζήλιας ενεργοποιούνται από το φόβο εγκατάλειψης στην περίπτωση τον γυναικών και από την απειλή της πατρότητας στους άνδρες.

Η δική μου άποψη είναι ότι ίσως αυτά τα αποτελέσματα να πηγάζουν από το γεγονός ότι η γυναίκα ακόμη αντιμετωπίζεται ως σεξουαλικό αντικείμενο παρά την υποτιθέμενη ισότητα των φύλων και από την λανθασμένη επικρατούσα άποψη ότι δυο γυναίκες δεν μπορούν να έχουν μια “ολοκληρωμένη” σεξουαλική επαφή με αποτέλεσμα μια τέτοια σχέση να μην θεωρείται απειλή, αντίθετα με τους άνδρες οι οποίοι κατά την επικρατούσα άποψη έχουν την δυνατότητα να δημιουργήσουν μια ολοκληρωμένη σεξουαλική σχέση.

Συγγραφή: Πάρβη Πάλμου
Διορθώσεις: Χριστίνα Βιτάλη

Πηγές/Περισσότερες Πληροφορίες

Jaime C. Confer, Mark D. Cloud, Sex differences in response to imagining a partner’s heterosexual or homosexual affair, Personality and Individual Differences, Volume 50, Issue 2, January 2011, Pages 129-134, ISSN 0191-8869, 10.1016/j.paid.2010.09.007

Το Ψυχογενετικό Σύστημα

Από τη γέννηση μας καθώς και σε όλη την πορεία εξέλιξης μας  ερχόμαστε σε μια επαφή με τα “θέλω” μας και πολύ νωρίς συνειδητοποιούμε ότι δεν μπορούμε να ικανοποιήσουμε όλες μας τις επιθυμίες. Ξαφνικά κοιτάμε γύρω μας και βλέπουμε ότι μας περιορίζουν χιλιάδες επιβεβλημένα “πρέπει” τα οποία έρχονται σε αντίθεση με τις δικές μας ανάγκες.

Από την πλέον γνωστή άποψη ότι τα αγόρια δεν πρέπει να κλαίνε και χιλιάδες άλλες άκαμπτες και σκληρές πεποιθήσεις σε σχέση με ποιά πρέπει να είναι τα σωστά χαρακτηριστικά ενός άξιου εκπροσώπου του κάθε φύλου. Μπορούν να δημιουργηθούν άκρως επικίνδυνα κοινωνικά εμφυτέυματα τα οποία εμποδίζουν την ικανότητα του ανθρώπου να εξελίξει τις πραγματικές του ικανότητες και να έρθει σε επαφή με τον αυθεντικό του εαυτό.

Αντικοινωνική Διαταραχή Προσωπικότητας

Πολύ συχνά ακούμε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης την πλέον κλασική φράση 'Ο σχιζοφρενής δολοφόνος με το πριόνι'. Αλλά βάση στατιστικών στοιχείων κανένας από τους κατά συρροή δολοφόνους που έχουν διαπράξει ειδεχθή εγκλήματα στο παρελθόν δεν είχε διαγνωστεί με σχιζοφρένια. Δυστυχώς όμως μια από τις λανθασμένες κυρίαρχες αντιλήψεις είναι ότι τα άτομα που πάσχουν από σχιζοφρένεια είναι επικίνδυνα, μια αντίληψη η οποία οδηγεί στο ρατσισμό και τον κοινωνικό αποκλεισμό των ανθρώπων αυτών. Είναι αποδεδειγμένο ότι το άτομο που πάσχει από σχιζοφρένια αποτελεί κατά κύριο λόγο κίνδυνο για τον ίδιο του τον εαυτό. Τα στατιστικά στοιχεία υποστηρίζουν ότι το άτομο που πάσχει από σχιζοφρένια μπορεί να γίνει επικίνδυνο μόνο κατά τη διάρκεια ψυχωτικού επεισοδίου και χωρίς τη σωστή φαρμακευτική αγωγή.

Charles Manson

Για κάποιον που πάσχει από σχιζοφρένεια θα ήταν σχεδόν αδύνατο να προσχεδιάσει ένα έγκλημα διότι τα ίδια τα συμπτώματα της σχιζοφρένιας δεν το επιτρέπουν. Οι ψευδαισθήσεις και η χάλαση συνειρμού παρεμποδίζει τη ροή της σκέψης και συνεπώς και τη δημιουργία ενός πολύπλοκου πλάνου ενός προμελετημένου εγκλήματος. 

Είναι η «διαταραχή ταυτότητας φύλου», διαταραχή;

Η διαταραχή ταυτότητας φύλου GΙD (Gender Identity Disorder), παρ' όλο που είναι καταχωρημένη ως διαταραχή στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Manual της Ψυχιατρικής Εταιρίας, δεν αποτελεί διαταραχή χωρίς να συντρέχουν άλλοι παράγοντες οι οποίοι έχουν την βάση τους στον κοινωνικό αποκλεισμό και την προκατάληψη. 

Η διαταραχή ταυτότητας φύλου, όπως ονομάζεται σήμερα, εξελίσσεται και χτίζεται πάνω σε μια αίσθηση έντονης δυσφορίας απέναντι στο βιολογικό φύλο του κάθε ατόμου. Το GID εμφανίστηκε ως όρος στην τέταρτη έκδοση του DSM και αντικατέστησε τον όρο "Transsexualism" για λόγους πολιτικής ορθότητας καθώς και κλινικής ακρίβειας. Έρευνες υποστηρίζουν ότι ως "διαταραχή" παρατηρείται περισσότερο σε άτομα με αρσενικό βιολογικό φύλο και είναι λιγότερο συχνή σε άτομα με θηλυκό βιολογικό φύλο. Η ακριβής αιτία ακόμη δεν έχει εντοπιστεί, αλλά υπάρχουν αρκετές θεωρίες που προσπαθούν να εξηγήσουν τα αίτια της διαταραχής αυτής.

Το Σύνδρομο του Επιζώντα: Το τίμημα της σωτηρίας

Αποφάσισα να προσεγγίσω το συγκεκριμένο θέμα με αφορμή τα πρόσφατα τραγικά γεγονότα στη Νορβηγία, τα οποία επηρέασαν εκατομμύρια ανθρώπους σε όλες τις γωνίες του πλανήτη, υπενθυμίζοντας σε όλους μας πόσο προσωρινή είναι η αίσθηση της ασφάλειας που έχουμε δημιουργήσει αλλά και πόσο ευάλωτη είναι η ίδια μας η ύπαρξη.

Το σύνδρομο του επιζώντα (Survivor Guilt) παρατηρείται πολύ συχνά σε άτομα τα οποία έχουν βιώσει κάποιο πολύ έντονο τραυματικό γεγονός, όπως φυσική καταστροφή, πόλεμο, επιδημία ή ακόμη και ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα.  Το σύνδρομο αυτό χαρακτηρίζεται από έντονες τύψεις καθώς και ενοχές, οι οποίες προέρχονται από την υποσυνείδητη εσφαλμένη αντίληψη  του ατόμου που επέζησε ότι δεν θα έπρεπε να είχε επιζήσει από τη στιγμή που όλοι οι άλλοι γύρω του έχασαν τη ζωή τους.

Το σύνδρομο αυτό εντοπίστηκε το 1960 και ακολούθησαν  αρκετές μελέτες πάνω στους επιζώντες του ολοκαυτώματος. Σημερα κατατάσσεται ως διαταραχή πλέον στο DSM μαζί με το PTSD (Μετατραυματικής αγχώδους διαταραχής άγχους) και μοιράζονται πολλά κοινά συμπτώματα.

Το δευτερεύον όφελος

Δευτερεύoν όφελος είναι ένας ψυχολογικός όρος ο οποίος περιγράφει τους κρυφούς λόγους για τους οποίους κάποιος μπορεί να εμμένει σε μια καταστροφική συμπεριφορά,  κατάσταση ή σχέση. Ο όρος αυτός βασίζεται στην άποψη ότι υπάρχουν πολλά, μη εμφανή  πλεονεκτήματα κυρίως κοινωνικά και διαπροσωπικά που οδηγούν τα άτομα στο να διατηρούν και να διαιωνίζουν αρνητικές καταστάσεις.

Δυστυχώς, το δευτερεύον όφελος υποστηρίζεται από πολύπλοκες διεργασίες που είναι βαθιά ριζωμένες στο υποσυνείδητο και είναι σχεδόν αδύνατο να εντοπιστούν και να γίνουν κατανοητές από το ίδιο το άτομο χωρίς ψυχολογική υποστήριξη από ειδικό. Ακόμα και κατά τη διάρκεια της θεραπείας είναι πολύ δύσκολο για το ίδιο το άτομο να αντιληφθεί ότι μπορεί να υπάρχει όφελος που λειτουργεί ως κίνητρο για την επανάληψη αυτοκαταστροφικών συμπεριφορών. Το ερώτημα που πρέπει να τεθεί εδώ είναι εάν το άτομο θέλει πραγματικά να θεραπευτεί ή έχει ισχυρούς λόγους να αντιστέκεται και να εμμένει στο φαύλο κύκλο.

Η κοινωνική κατασκευή του φύλου: Ροζ για αγόρια, μπλε για κορίτσια

Μέχρι και το 1950 το μπλε θεωρούνταν ένα χρώμα κατάλληλο για τα κορίτσια διότι ήταν απαλό και χαρούμενο, αντίθετα το ροζ για τις τότε αντιλήψεις ήταν έντονο και δυνατό, κατάλληλο δηλαδή για τα αγόρια. Στο κάθε φύλο έχουν επιβληθεί συγκεκριμένοι κοινωνικοί ρόλοι και συμπεριφορές που είναι “απαραίτητοι” ώστε το άτομο αυτό να θεωρηθεί φυσιολογικό και να γίνει μέλος κοινωνίας αυτής.

Τι γίνεται όμως με τα ευαίσθητα αγόρια και τα δυναμικά κορίτσια; Τι γίνεται με τα άτομα τα οποία το φύλο που τους επιβλήθηκε δεν νιώθουν ότι τα προσδιορίζει; Τι γίνεται με τα άτομα αυτά που δεν δέχονται το όνομα που τους δόθηκε και το ρουχισμό που τους επιβλήθηκε; 

Τι είναι το FAD ( Facebook Addiction Disorder )

Όταν λέμε FAD εννοούμε Facebook Addiction Disorder, τοv εθισμό δηλαδή στην χρήση του Facebook και η καταναγκαστική ανάγκη για καθημερινή χρήση.

Facebook Episode

Ορισμός του εθισμού από την τελευταία έκδοση του DSM-IV-TR και ο συσχετισμός με το Facebook.:

Η ανάπτυξη ανοχής , δηλαδή η ανάγκη για μεγαλύτερες δόσεις της εθιστικής ουσίας με σκοπό να επιτευχθεί το ίδιο αποτέλεσμα. Σε σχέση με το Facebook οι αυξανόμενες ώρες χρήσης με τη πάροδο του χρόνου. Το μεγαλύτερο ποσοστό των χρηστών του Facebook ξεπερνάνε κατά πολύ τη μια ώρα την ημέρα, με αποτέλεσμα να αποδίδουν λιγότερο στην εργασία τους και να μην έχουν χρόνο για άλλες δραστηριότητες όπως διάβασμα και αθλητισμό.

H ψυχολογία της μάζας

Η ψυχολογία της μάζας ανήκει στον τομέα της κοινωνικής ψυχολογίας και προσπαθεί να προσεγγίσει και να εξηγήσει το πώς απλοί καθημερινοί άνθρωποι αποκτούν ιδιαίτερη δύναμη όταν λειτουργούν συλλογικά. Έχουν καταγραφεί αρκετά παραδείγματα στο παρελθόν του ανθρώπινου είδους που αποδεικνύουν ότι ομάδες ανθρώπων με κοινές αντιλήψεις και στόχους έχουν φέρει δραματικές κοινωνικές αλλαγές οι οποίες έχουν αλλάξει την πορεία της ιστορίας. 

Οι αλλαγές αυτές μπορούν να χαρακτηριστούν ηρωικές ή καταστροφικές ανάλογα με το που στρέφεται η δυναμική της μάζας τη δεδομένη χρονική περίοδο. Βιώσαμε κι από κοντά πρόσφατα στη χώρα μας ένα τέτοιο παράδειγμα «αγανακτισμένης συλλογικότητας».