Μια δόση LSD είναι αρκετή, για να βοηθήσει όσους είναι εξαρτημένοι από το αλκοόλ, να μειώσουν ή και να απαλλαγούν από τον εθισμό, σύμφωνα με επαναξιολόγηση των ερευνών που είχαν πραγματοποιηθεί τη δεκαετία του ’60 και του ’70.
Οι ερευνητές του Νορβηγικού Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας, με επικεφαλής τη Δρ Τέρι Κρεμπς και τον Δρ Παλ-Οριάν Γιόχανσεν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο επιστημονικό έντυπο Journal of Psychopharmacology, σύμφωνα με το Nature, ανέλυσαν στοιχεία από έξι παλαιότερες κλινικές δοκιμές που αφορούσαν πάνω από 500 ασθενείς.
Όμως εκτιμάται ότι η πιο τακτική λήψη δόσεων θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα μονιμότερο αντι-αλκοολικό αποτέλεσμα.
Το LSD (διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος) αποτελεί ένα από τα πιο ισχυρά εργαστηριακά παραγόμενα ψυχεδελικά που υπάρχουν και στο παρελθόν ταυτίστηκε με την κουλτούρα των «παιδιών των λουλουδιών». Δρα στον εγκέφαλο μπλοκάροντας μια χημική ουσία-νευροδιαβιβαστή, τη σεροτονίνη, η οποία παίζει ρόλο στην αντίληψη, τη συμπεριφορά, την πείνα και τη ψυχική διάθεση.
Όταν το LSD μεσουρανούσε, οι επιστήμονες είχαν κάνει αρκετές μελέτες, ιδίως την περίοδο 1966-1970, καθώς αρχικά οι ψυχίατροι προσδοκούσαν ότι θα μπορούσαν να το αξιοποιήσουν για την αντιμετώπιση παθήσεων όπως η σχιζοφρένεια. Στη συνέχεια, καθώς η εν λόγω ουσία κατέστη παράνομη, αυτές οι μελέτες τέθηκαν στο περιθώριο και ξεχάστηκαν.
Όμως, σύμφωνα με τους Νορβηγούς επιστήμονες, το LSD είναι σαφές ότι, μεταξύ άλλων, έχει αντιαλκοολικές ιδιότητες. Μια μόνη δόση της τάξης των 210 έως 800 μικρογραμμαρίων αποδείχτηκε ότι μειώνει έως 59% την κατάχρηση του αλκοόλ έναντι μείωσης 38% όσων είχαν πάρει εικονικό φάρμακο. Ακόμα όσοι πήραν LSD, ανέφεραν γενικότερα ότι είχαν υψηλότερα επίπεδα εγκράτειας.
Σήμερα πάντως μια νέα γενιά επιστημόνων έχει αρχίσει πάλι, έστω και διακριτικά, να μελετά τις θεραπευτικές δυνατότητες ναρκωτικών ουσιών, όπως το LSD, η ψιλοσυμβίνη («μαγικά μανιτάρια») ή το ΜDMA («έκσταση»).
Οι επιστήμονες ακόμα δεν έχουν ξεκάθαρη εικόνα με ποιο τρόπο αρκεί ακόμα και μια μόνο δόση μιας τέτοιας ουσίας για να υπάρξει θεραπευτικό αποτέλεσμα.
Ο ψυχοφαρμακολόγος Ρόμπιν Κάρχαρτ-Χάρις του Κολεγίου Ιμπέριαλ του Λονδίνου, ο οποίος μελετά τη δράση της ψιλοσυμβίνης στην κατάθλιψη, πιστεύει ότι η συγκεκριμένη ουσία, όπως και τα άλλα ψυχεδελικά, δρα τόσο σε βιολογικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο, με τρόπο που τελικά αναστατώνει τις «κατεστημένες» νευρωνικές συνδέσεις του εγκεφάλου, πράγμα που διευκολύνει την απεξάρτηση ενός ανθρώπου από τον εθισμό ή από μια ψυχική διαταραχή.
Πηγή: health.in.gr
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.